بررسی نتایج استئوتومی باز پروگزیمال تیبیا در بیماران مبتلا به دفورمیتی واروس

Authors

محمود جبل عاملی

mahmood jabalameli بیمارستان شفا یحیاییان دانشگاه علوم پزشکی تهران محمد رهبر

mohammad rahbar بیمارستان شفا یحیاییان دانشگاه علوم پزشکی تهران مهران رادی

mehran radi بیمارستان شفا یحیاییان دانشگاه علوم پزشکی تهران حسینعلی هادی

hosseinali hadi بیمارستان شفا یحیاییان دانشگاه علوم پزشکی تهران

abstract

زمینه و هدف: استئوتومی گوه باز یکی از مهم ترین درمان ها در درمان دفورمیتی تیبیا است که به منظور اصلاح واروس و بهبود علایم و نشانه های بیماران صورت می گیرد. هدف از مطالعه حاضر بررسی نتایج عمل استئوتومی در بیماران با دفورمیتی واروس است.روش بررسی: این مطالعه به صورت یک مطالعه گذشته نگر برروی نتایج عمل 29 بیمار که در فاصله زمانی سال های 83 تا 89 تحت عمل جراحی عمل استئوتومی پروگزیمال تیبیا قرار گرفته اند انجام شد. معیارهای ورود به مطالعه شامل سن کم تر از 60 سال، فعالیت فیزیکی زیاد همراه با دفورمیتی واروس و درگیری کمپارتمان داخلی زانو بود. بیماران با وزن زیاد، مبتلایان به درد پاتلوفمورال، سیگاری بودن، آسیب کمپارتمان خارجی، دفورمیتی بیش تر از 20 درجه، محدودیت اکستنشن و دامنه حرکت کم تر از 90 درجه از مطالعه حذف شدند. یافته ها: 14 نفر از بیماران زن بودند. سن تمام بیماران کم تر از 50 سال بود (88/10±64/27). مدت زمان پی گیری بیماران 7-2 سال (7/1±33/4) بود. میزان درد در همه بیماران کاهش یافته بود. در تمام بیماران گرافت استخوانی اتولوگ (autologus) استفاده شده در 15 زانو از گچ گیری (5/41%) و بقیه از t.buttress plate جهت fixation شکستگی استفاده شد. به طورکلی اندکس ikdc و modified larson در هر دو گروه واروس اولیه و ثانویه نسبت به قبل از عمل جراحی افزایش پیدا کرده بود ولی تفاوت معنی داری بین گروه ها نبود (05/0p>).نتیجه گیری: استئوتومی به روش گوه باز می تواند باعث نتایج رضایت بخشی در یافته های کلینیکال بیماران مبتلا به استئوآرتریت دژنراتیو اولیه کمپارتمان داخلی زانو گردد. این روش هم چنین باعث اصلاح دفورمیتی و بهبود علایم رادیولوژیک در بیماران می شود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی نتایج استئوتومی باز پروگزیمال تیبیا در بیماران مبتلا به دفورمیتی واروس

Background: High tibial open wedg osteotomy is one of the most important modality for treatment of varus deformity in order to correct deformity and improving signs and symptoms of patients with primary degenerative osteoarthritis. The aim of this study was to investigate the results of high tibial open wedge osteotomy in patients with varus deformities.Methods: This retrospective study conduct...

full text

تعیین دقیق محل استئوتومی اصلاحی در دفورمیتی واروس زانو

پیش‌زمینه: استئوآرتریت مفصل زانو از علل اصلی ناتوانی در افراد مسن می‎باشد. شواهد نشان می‎دهند دفورمیتی واروس می‎تواند از انتهای فمور یا ابتدای تی‎بیا یا به‎علت لاکسیتی لیگامانی ایجاد شود. در صورت استئوتومی، در جای دیگر غیر از محل اصلی دفورمیتی، ممکن است باعث ایجاد دفورمیتی زیگزاگی گردد و احتمال خطر ایجاد استئوآرتریت را بالا ببرد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین محل دقیق دفورمیتی در واروس و والگو...

full text

مقایسه دو روش گوه‌ای باز و بسته استئوتومی پروگزیمال تیبیا در استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو

زمینه: استئوتومی پروگزیمال تیبیا عملی مناسب برای جلوگیری از سیر پیشرونده استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو، بهبود عملکرد فیزیکی مفصل و کاهش درد بیمار بوده و مورد توافق همگان است. هدف: مطالعه به منظور مقایسه دو روش گوه ای خارجی بسته و گوه ای داخلی باز در استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو انجام شد. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی طی سال های 86-1384 در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران بر روی...

full text

استئوتومی با روش گوه باز پروگزیمال تیبیا: مقایسه آزادسازی در مقابل حفظ رباط طرفی داخلی سطحی (با استئوتومی بالا یا پایین توبرکل تیبیا)

پیش‎زمینه: یکی از درمان‌های رایج برای «انحراف راستای» اندام تحتانی قبل از ۵۰ سالگی استئوتومی پروگزیمال تیبیا است. در روش استئوتومی گوه باز، رباط طرفی داخلی (MCL) نیاز به آزادسازی دارد. هدف از این مطالعه مقایسه عمل استئوتومی گوه باز با و بدون آزادسازی MCL و تعیین اثر احتمالی محل استئوتومی بر ناپایداری والگوس، ارتفاع پاتلا و شیب پشتی پروگزیمال تیبیا بود.مواد و روش‎ها: در یک کارآزمایی بالینی آینده...

full text

مقایسه استئوتومی والگوس با گوه باز پشت توبرکل و بالای توبرکل تی‌بیا در بیماران مبتلا به بدشکلی واروس زانو

پیش‌زمینه: با وجود آنکه روش‌های جراحی رایج برای درمان ژنوواروم و برقراری آناتومی صحیح در زانوی مبتلا می‌توانند اهداف درمانی را تأمین سازند ولی عوارض آن قابل توجه بوده و در بلند‌مدت مشکلات جدیدی را ایجاد می کنند. از جمله روش‌های جراحی جدید برای درمان اختلال واروس در مفصل زانو، جراحی استئوتومی گوه باز پشت توبرکل استخوان تی بیا (Retrotubercle Medial Opening Wedge High Tibial Osteotomy) است و هدف ا...

full text

پیش‌بینی نتایج جراحی استئوتومی پروگزیمال تیبیا با توجه به اثرات متقابل بافت نرم (یک تجربه با المان محدود)

پیش‎زمینه: استئوتومی بالای تیبیا یک روش معمول برای درمان ناهم‌راستایی محوری اندام تحتانی (بدشکلی‌های واروس-والگوس) است. موفقیت این جراحی به میزان اصلاح محور بارگذاری وابسته است. هدف از این مطالعه شبیه‌سازی جراحی استئوتومی بالای تیبیا  در یک بیمار دارای بدشکلی واروس به منظور بررسی رابطه‌ گوه استئوتومی با تغییرات محور مکانیکی و تغییرات پیکربندی مفصل بود. مواد و روش‎ها: به این منظور یک مدل المان م...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران

جلد ۷۱، شماره ۴، صفحات ۲۱۶-۲۲۳

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023